Со нас беше кратко, но сепак за тоа време порасна во личност, која тешко да може да ја заборави секој што имаше можност да го запознае.
Зрачеше со некоја чудесна енергија, својствена само за луѓето предодредени за голема сцена, за најголеми остварувања.
Филип Сотиров беше роден на 09.04.1999 во Скопје.
Растеше мотивиран од желбата да се надоградува, да учи и да создава.
Растеше негувајќи здрави навики инспириран од својот постар брат Марко, кој му ја поттикна љубовта кон кошарката.

Во неговиот дом, кошаркарските натпревари не се пропуштаа, ѕидовите од неговата соба ги красеа постери од речиси сите НБА ѕвезди, а кошаркарските топки беа главна играчка.

Желбата да стане најдобар што може, го натера да го земе баскетот на 7 години и почне да игра кошарка. Филип беше поттикнат од целта да успее.
Да успее на кошаркарскиот терен, на училиште, да успее некому да му го разубави денот, да нѐ насмее, да создаде вистински пријателства и да го подигне тимскиот дух во својата екипа.
Тој успеа да создаде слика на позитивен пример за млад човек со стремеж да стане најдобрата верзија од себеси. Токму затоа, Филип беше дел од првата Македонска младинска репрезентација до 16 години, кога тој имаше само 14, знаејќи дека за да станеш успешен кошаркар не се доволни своите 200 сантиметри, потребно е волја, талент, истрајност, љубов, но и толеранција, солидарност и почит кон сите играчи.

Беше дете за кое не постојат граници. Себеси можеше да се види во најголемите кошаркарски тимови во светот, а беше спремен за тоа, и работеше напорно за да го оствари својот сон.
Го поддржувавме на секој натпревар, навивавме на секој натпревар, се гордеевме на секој успех. Беше кратко, но прекрасно. Во овој момент го правиме истото, навиваме и се гордееме, бидејќи тој сè уште игра баскет, игра баскет со ангелите.